ÉG ER AÐ FLÝTA MÉR !!!!!!!!!!

.

Vá hvað ég er orðin þreytt á að vera alltaf að flýta mér. Það er allt að gerast á svo miklum hraða hérna í borginni. Maður verður líka svo sambandslaus eitthvað. Í þessum látum er nauðsynlegt að setja á sig maskara á rauðu ljósi, gleyma að pissa í tvo daga, skipa börnum að klæða sig froðufellandi með tannbursta í kjaftinum, borða og tala í símann á ferð og áður en maður veit af syngur maður með útvarpi Latabæ í bílnum “ég heiti Lilli klifurmús” þó svo að börnin séu ekki lengur í aftursætinu.
Ein vinkona mín var að leggja bílnum sínum fyrir utan vinnuna í rólegheitum þegar heyrðist úr aftursætinu “mamma ætlar þú ekki að skutla mér í leikfimi?”. Ó..ok...
Ég hentist í ræktina í hádeginu um daginn og var að klæða mig í útiskóna með handklæðið enn á hausnum og bodylotion-ið límdi buxurnar við lærin þar sem ekki gafst tími til að leyfa því að þorna.
Mér líður stundum eins og veröldin sé sýnd hratt þegar ég er að hendast á milli staða og nú velti ég því fyrir mér hvort þetta sé nauðsynlegur hluti af borgarlífinu, hluti af því að vera með tvö virk börn eða bara stress sem ég hef búið til sjálf????