Ein og yfirgefin eða frjáls?

Ég veit ekkert hvernig eða hvað ég á að gera. Börnin mín fóru með afa og ömmu til eyja og Siggi er í Sviss. Hver er ég og afhverju er ég ekki sjálfri mér nóg? Ég er búin að klippa á mér táneglurnar og plokka augabrúnirnar. Ég svaf ein í KING size rúmi og vaknaði tvisvar í nótt af tómleika, með þrjár sængur og sex kodda. Gat ekki sofið lengur en venjulega þó ég hafði tíma til þess og málaði mig fyrir framan baðspegilinn en ekki baksýnisspegilinn í bílnum. Skrítið að hafa bara sjálfan sig að hugsa um, ég hélt það yrði aðeins meira frelsandi og minna einmannaþrungið. Ég var búin að sjá mig fyrir mér eins og gellurnar í “Sex and the city” þáttunum ....dunda mér í freyðibaði með kerti og hvítvínsglas, kanski kemur það á öðrum eða þriðja degi. Það sveiflast um í mér allskonar tilfinningar, ég finn “verndarkvíðann” mjög sterkt og stingandi söknuð enn finnst samt ég eiga það skilið að vera aðeins bara ég, vegna þess að ég greinilega hef þurft á því að halda, því ég veit bara ekki hvað ég á við mig að gera. Er ég í fleirtölu? Er ég orðin ein manneskja + tvö börn sem kann ekki að hugsa sjálfstætt? Ég fór hlaupandi um matvöruverslunina í gær eins og ég væri með tvö óþreygjufull börn á eftir mér, náði svo að stöðva mig og gaf mér tíma til að velja nýtt krydd og labbaði ótrúlega rólega í gegnum hreinlætisganginn...... eins og gagnrýnandi á listasafni. Lyfti upp vörum og las aftaná þær innihaldið eins og Gillian í “You are what you eat”. Ég tók svo til þegar ég koma heim og mér finnst ótrúlegt til þess að hugsa að það verði ennþá þannig þegar ég kem heim í dag og jafnvel næstu daga. Ég ætla í ljós í dag, vax, búðahangs og jafnvel í bíó í kvöld (ef ég get dregið einhverja af þreyttu húsmæðravinkonum mínum með) svo endar maður líklega með að lesa Bridget Jones með grænan maska í andlitinu og hvítvínsglas, hver veit nema maður byrji bara að reykja eða fái sér tattú á rasskinnina, eitt er víst ég er ekki að fara að baka smákökur.
Hefur einhver lennt í þessu ?